حافظه SDD و HDD

SSD یا درایو حالت جامد، نوعی دستگاه ذخیره سازی است که در رایانه ها استفاده می شود. این رسانه ذخیره سازی غیر فرار داده های مداوم را روی حافظه فلش حالت جامد ذخیره می کند. SSD ها جایگزین درایوهای هارد دیسک سنتی (HDD) در رایانه ها شده اند و عملکردهای مشابه یک هارد دیسک را انجام می دهند. اما SSD ها در مقایسه با آنها بسیار سریع تر هستند. با SSD، سیستم عامل دستگاه سریع تر بوت می شود، برنامه ها سریعتر بارگیری می شوند و فایل ها می توانند سریع تر ذخیره شوند. در این مقاله با مزایای این دو نوع هارد و چگونگی کار با SDD را شرح خواهیم داد. با Shob360 همراه باشید.

تفاوت های حافظه SDD و HDD

درایوهای حالت جامد و هارد دیسک ها از نظر مشخصات فیزیکی مشابه هستند، اما داده ها را بسیار متفاوت ذخیره می کنند. مزایا و معایبی برای هر نوع درایو وجود دارد و تصمیم گیری در مورد اینکه کدام نوع برای شما مناسب است به نحوه استفاده از رایانه شما بستگی دارد. یک هارد دیسک سنتی شامل یک دیسک در حال چرخش با سری خواندن و نوشتن بر روی بازوی مکانیکی به نام محرک است. HDD داده ها را به صورت مغناطیسی می خواند و می نویسد. اما خواص مغناطیسی می تواند منجر به خرابی مکانیکی شود. در مقایسه، SSD هیچ قطعه ی متحرکی برای شکستن یا چرخش به بالا یا پایین ندارد. دو جزء کلیدی در SSD عبارتند از کنترل کننده فلش و تراشه های حافظه فلش NAND. این پیکربندی برای ارائه عملکرد خواندن/نوشتن بالا برای درخواست داده های متوالی و تصادفی بهینه شده است.

SSD ها در هر مکانی که هارد دیسک ها قابل استقرار هستند استفاده می شوند. به عنوان مثال، در محصولات مصرفی، در رایانه های شخصی، لپ تاپ ها، بازی های رایانه ای، دوربین های دیجیتال، پخش کننده های موسیقی دیجیتال، تلفن های هوشمند، رایانه های لوحی استفاده می شوند. آن ها همچنین با کارت های گرافیک ترکیب شده اند. با این حال، گران تر از HDD های سنتی هستند. اشکالات HDD ها ناشی از قسمت های مکانیکی مورد استفاده برای خواندن و نوشتن داده ها است، زیرا پیدا کردن و بازیابی داده ها زمان بیشتری نسبت به یافتن و بازیابی الکترونیکی داده ها دارد. قطعات مکانیکی در صورت برخورد شدید یا افتادن می توانند از بین بروند یا حتی خراب شوند. این مورد در لپ تاپ ها نگران کننده است، اما در رایانه های رومیزی چندان اهمیتی ندارد. HDD ها نیز سنگین تر هستند و نسبت به SSD ها انرژی بیشتری مصرف می کنند.

مزایای HDD

مزایای هارد دیسک ها این است که آنها یک فناوری اثبات شده هستند و اغلب نسبت به درایو های حالت جامد برای همان مقدار ذخیره سازی ارزان تر هستند. در حال حاضر، هارد دیسک ها با فضای ذخیره سازی بیشتری نسبت به SSD در دسترس هستند.

مزایای SSD

دوام و مقاومت: با هارد دیسک های سنتی، حرکت مداوم ایجاد شده توسط قطعات متحرک کوچک باعث ایجاد گرما می شود، که عامل اصلی خرابی هارد دیسک است. از آنجا که SSD ها قطعات متحرک ندارند، نسبت به هارد دیسک های سنتی قابل اطمینان تر و مقاوم تر در برابر ضربه هستند. آن ها همچنین در برابر قطرات رایج، حوادث و سایش مقاوم تر هستند زیرا قسمت های کوچک و آسیب پذیر هارد دیسک های سنتی را ندارند. اگر تصادفا لپ تاپ خود را رها کرده اید و SSD در آن نصب شده است، احتمالا قبل از SSD صفحه شما خراب می شود.

سریع تر:  SSD ها عملکرد بار گذاری فوری را ارائه می دهند، به این معنی که زمان بوت سریع تر، زمان بار گذاری سریع تر برنامه و پاسخگویی بهتر سیستم است.

حمل و نقل راحت تر: از آن جا که SSD ها وزن کمتری نسبت به هارد دیسک ها دارند، لپ تاپ خود را سبک تر و راحت تر حمل کنید. SSD ها با اجزای سبک وزن و ساختار محکم، برای سختی های سفر مداوم مناسب تر هستند.

کار آمد تر: مزیت SSD ها این است که قطعات متحرک ندارند، در نتیجه برای کارکردن به قدرت کمتری نیاز دارند، این بدان معناست که عمر باتری بیشتری خواهید داشت. آنها نیز کم صدا تر هستند.

نصب آسان: بدون نیاز به تجربه، با یک پیچ گوشتی و دفترچه راهنما، می توانید یک SSD نصب کنید.

عملکرد SSD

SSD ها داده ها را روی مجموعه ای از تراشه های حافظه فلش به هم پیوسته می خوانند و می نویسند. این تراشه ها از ترانزیستور های گیت شناور (FGT) برای نگه داشتن بار الکتریکی استفاده می کنند که SSD را قادر می سازد تا حتی در صورت عدم اتصال به منبع تغذیه، داده ها را ذخیره کند. هر FGT حاوی یک بیت واحد از داده ها است، که به عنوان 1 برای سلول شارژ شده یا 0 در صورتی که سلول بار الکتریکی نداشته باشد، تعیین می شود. هر بلوک از داده ها با سرعت ثابت قابل دسترسی است. با این حال، SSD ها فقط می توانند روی بلوک های خالی بنویسند. و اگرچه SSD ها ابزارهایی برای حل این مشکل دارند، اما عملکرد آن ممکن است با گذشت زمان کند شود. SSD ها از سه نوع حافظه ی اصلی تک سطح سلولی، چند سطح سلولی و سه سطح سلول استفاده می کنند. سلول های تک سطحی می توانند یک بیت داده را در یک زمان یک یا صفر نگه دارند. سلول های تک سطحی (SLC) گران ترین نوع SSD هستند، اما سریع ترین و بادوام ترین آنها نیز هستند. سلول های چند سطحی (MLCs) می توانند دو بیت داده در هر سلول را در خود جای داده و مقدار بیشتری فضای ذخیره سازی در همان مقدار فضای فیزیکی SLC داشته باشند. سلولهای سطح سه گانه (TLCs) می توانند سه بیت داده را در یک سلول نگهداری کنند.

تصمیم گیری بین حافظه SDD و HDD

تفاوت بین هارد دیسک ها و درایو های حالت جامد در فناوری مورد استفاده برای ذخیره و بازیابی اطلاعات است. هارد دیسک ارزان تر است و می توانید فضای ذخیره سازی بیشتری داشته باشید. SSD ها اما فوق العاده سریعتر، سبک تر، با دوام تر و انرژی کمتری مصرف می کنند. نیازهای شما تعیین می کند که کدام درایو ذخیره سازی برای شما بهتر کار می کند.